De sneeuwman

erst zag Melanie de sneeuw blauw oplichten en vervolgens werd die weer donker. Toen weer blauw... en weer donker.
Het duurde een hele tijd voor ze besefte dat dit werd veroorzaakt door het zwaailicht van een ambulance. Zou hij echt dood zijn?
Melanie haalde een keer diep adem en rende er naartoe. Toen ze dichterbij kwam, zag ze dat de mannen over iets heen gebogen stonden. Het was een lichaam... „Oh nee, laat het niet waar zijn!"
Opeens werd Melanie zich weer bewust van de aanwezigheid van Sneeuwman. Ze draaide zich om en keek naar hem. Onwillekeurig voelde ze een rilling over haar rug lopen. Ze was doodsbang.