Slagkruiser

De slagkruiser, ooit ontwikkeld als een onoverwinnelijk verdedigingsmiddel tegen vijandelijke hulpkruisers, wordt aanvankelijk binnengehaald als een wonder der techniek. De formidabele schepen, ook wel omschreven als de 'hazewindhonden van de vloot', vallen vooral op door hun grote tonnage en snelheid en zijn speciaal ontworpen om hun zwaardere opponenten qua vuurkracht te overtreffen. De Slag bij Jutland toont echter hun fatale zwakke plek aan: de te geringe bepantsering, die kan worden doorboord door één enkele granaat. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog zijn er dan ook nog maar vier schepen uit deze klasse operationeel.

In 1943, als kapitein-ter-zee Guy Sherbrooke naar de slagkruiser de Reliant wordt overgeplaatst, realiseert hij zich dat hij wel eens haar laatste commandant kan zijn. Maar de Reliant is zowel een legende als een echte survivor, een tot nog toe meer dan fortuinlijk schip. Terwijl Groot-Brittannië zich opmaakt voor de bevrijding van bezet Europa, werpt een der laatste slagkruisers zich in de strijd. Sherbrooke moet de bittere waarheid echter onder ogen zien: met dit schip, uit deze tot ondergang gedoemde klasse, geldt slechts het wanhopige devies: de dood of de glorie.